Zoutmeren van Torrevieja en La Mata
De beide grote zoutmeren bij Torrevieja en La Mata worden in de volksmond zowel de Salinas van Torrevieja en La Mata, alsook de Lagunas van Torrevieja en La Mata genoemd. Salinas betekent letterlijk vertaald zoutmijnen (salina is het Spaanse woord voor zoutmijn) en verwijst naar de zoutmijnen of zoutwinning bij de havenstad Torrevieja. Lagunas betekent letterlijk vertaald strandmeren of lagunes (laguna is het Spaanse woord voor strandmeer of lagune) en verwijst naar beide grote zoutmeren. Beide woorden worden echter wisselend gebruikt om deze zoutmeren aan te duiden.
Geschiedenis
Het eerste gebruik van de zoutmeren gaat terug tot het jaar 1321, waarin de Spaanse kroon het gebied toewees aan de stad Orihuela. Dezelfde Spaanse kroon gaf in 1389 de stad Orihuela de mogelijkheid om het gebied van de salinas als een binnenzee te gaan exploiteren met als einddoel visvangst. Daartoe werd besloten een waterkanaal aan te leggen naar de Middellandse Zee, maar door vele vertragingen duurde het nog bijna een eeuw voor dit bevloeiingskanaal, Acequión genaamd, klaar was. Toen in 1482 de kanaalverbinding met de zee klaar was, bleek na controle, dat het oorspronkelijke plan van een binnenzee voor visvangst niet haalbaar was. Er zwommen geen vissen naar de salinas, vanwege het erg hoge zoutgehalte. De stad Orihuela gaf hierop het gebied terug aan de Spaanse kroon. Een koninklijke verordening in 1759 bevestigde de teruggave van het gebied aan de Spaanse kroon. In de jaren hierna werd onderzoek gedaan naar de mogelijkheid tot zoutwinning in de salinas. Nadat bleek, dat het zout van goede kwaliteit was, werd begonnen met de zoutproductie. De allereerste inschepingen van zout gebeurden in La Mata. Later werd de zoutproductie overgeheveld naar Torrevieja, omdat de omstandigheden voor zoutproductie daar beter waren.
Zoutproductie
Zoutproductie en visserij zijn al eeuwenlang een belangrijke inkomstenbron voor de inwoners van Torrevieja, naast het toerisme, dat eind vorige eeuw sterk toenam. Tot halverwege de 20e eeuw was zoutwinning de belangrijkste inkomensbron van de stad Torrevieja. Door een grote technische reorganisatie zijn er nu nog zo´n 160 werknemers in vaste dienst betrokken bij de zoutwinning. De zoutproductie vindt tegenwoordig alleen nog plaats vanuit het zoutmeer bij Torrevieja. Uit het zoutmeer bij La Mata wordt geen zout meer gewonnen en dit zoutmeer dient hoofdzakelijk als verwarmingstank voor het andere zoutmeer bij Torrevieja.
Het zoutmeer bij Torrevieja is één van de grootste zoutexploitaties van Spanje en produceert gemiddeld 600.000 ton zout per jaar. In tegenstelling tot andere zoutexploitaties in Spanje, gaat hier de zoutwinning bijna het gehele jaar door. De zoutmijnen van de salina bij Torrevieja bevinden zich in in het uiterste zuiden van de lagune en ten noorden van de industrieterreinen in het noordwesten van de stad.
De Salinas van Torrevieja en La Mata met een totale oppervlakte van 3.743 hectare werden op 27 januari 1989 tot Natuurpark verklaard door de regering van de autonome regio Valencia. In 2009 had het park 74.000 bezoekers